ทำไมถึงต้องใช้เทคนิคในการช่วยซื้อขายหุ้น 1

   ทำไมถึงต้องเรียนรู้การดูกราฟว้าาา ในการลงทุน คำถามที่นักลงทุนมือใหม่มักสงสัยกันและหลายๆแห่งหลายๆครั้งถึงกับเถียงกันไม่จบ บางท่านที่เรียกตัวเองว่า เป็น VI (Value Investors) จะบอกว่าเรื่องเทคนิคเป็นเรื่องเชื่อไม่ได้ โอ้ยใครมันจะไปทำนายอนาคตได้ ทายอนาคตได้ไม่ต้องเล่นหุ้นแล้ว ไปซื้อหวยรวยเร็วกว่าชัวร์ ต้องนี่สิของจริง พื้นฐานบริษัท สำคัญที่สุด ราคาจะสะท้อนมาจากการเงินและการเติบโตของบริษัทแล้วทั้งหมดนั้นก็จะรวมตัวกัน บู้มมมม!!!  ได้ผลลัพธ์เป็นเป้าหมายที่นักลงทุนต้องการเอง เฟ้ยย
   ส่วนนี้คงไม่มีท่านใดติดใจสงสัยเป็นแน่แท้ สุดท้ายแล้ว ผลประกอบการ การเติบโตของบริษัท รวมถึง การจ่ายเงินปันผล ซึ่งเป็นเป้าหมาย(ขั้นต้น)ของนักลงทุน ล้วนแล้วแต่มีส่วนช่วยกันสะท้อนราคาที่แท้จริงในที่สุด ข้าพเจ้าเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง

   แต่ทว่า (ทะ ว่า ผมก็ ว่าด้วย ) ในการลงทุนนักลงทุนบางท่านไม่ได้หวังเพียงแต่ว่า บริษัทจะจ่ายเงินปันผลให้เราเท่าไหร่ บริษัทจะเติบโตยิ่งใหญ่ขยายสาขาไปแอฟริกาด้วยหรือไม่ เพียงเท่านั้น แน่นอนผมไม่เถียงเลยว่าบริษัทขายข้าวจี่ ที่มีสาขาที่ประเทศ บูกิน่าฟาโซ จะไม่สำคัญเตะตาผมหรือเพื่อนๆ ผมสนใจแน่นอน แต่สิ่งที่มากกว่านั้น ถ้าราคาหุ้นของไอ้เจ้า บริษัทข้าวจี่ นี้มันวิ่งไปไม่น้อยแล้วนี่สิ ผมอยากเข้าแต่ค่าพรีเมี่ยมที่ตลาดให้กับบริษัทนี้มันดันสูงปรี๊ดแล้ว เราจะทำยังไงกันดีละครับ มันยากที่จะลงทุนหุ้นข้าวจี่แล้วเราต้องนั่งมอง น้ำลายไหลดูต่อไปอย่างเดียวแล้วใช่ไหม ใช่มันยาก แต่ยังมีโอกาศ !

   สมมุติว่าราคาหุ้นบริษัทข้าวจี่ มีราคา 1 บาทเมื่อตอนที่ตั้งร้านอยู่หน้าปากซอยลาดพร้าว 55 ผมและเพื่อนๆก็ยังไม่คิดว่ามันจะเติบโตไปได้สักเท่าไหร่เลยไม่มีใครแลหุ้นตัวนี้เลย ผ่านไปสักพักบริษัทเกิดขยายไปทั่วประเทศ ราคาหุ้นพุ่งขึ้นมาอยู่ที่ 10 บาท ในเวลาห้าปี โอ้จ๊อดด VI เริ่มพูดถึงฉันเก็บตัวนี้มาตั้งแต่ 2-3 บาทแล้วกำไร 4-5 เด้งแล้วเฟ้ย

   ถึงจุดนี้ราคาของหุ้นบริษัทข้าวจี่ ประเทศไทย ได้สะท้อนมูลค่ามาแล้วที่ 10 บาทหลายท่านบอกว่าค่าพรีเมี่ยมของตัวนี้ไม่น้อยแล้ว เข้าไปซื้ออีกลำบาก คุณควรหันไปมองหุ้นตัวอื่นเพราะเข้าไม่ทันวีไอ เขาแล้ว เพื่อนๆว่าผมควรจะอดข้าวจี่หันหน้าหนีไปมองที่อื่นจริงเหรอ ทิ้งโอกาศโกอินเตอร์ เอาข้าวจี่ไปขายให้ชาว บูกิน่าฟาโซงั้นสิ ไม่เลย โถ่เอ้ย จะทำต้นทุนราคาให้ต่ำกว่า VI ไอ้ดู

อีกห้าปีหลังจากนั้น วันที่ บริษัทข้าวจี่ มหาชน ได้โกอินเตอร์ไปแอฟฟริกา บนเรือลำนั้นต้องมีฉันไปด้วย ไม่ใช่แค่แอบๆไป แต่จะชูคอบอกทุกคนที่ล่องนาวาด้วยกันว่า ต้นทุน ข้า ก็ 2-3 บาทเหมือนกันเฟ้ยย

จะไม่ยอมเสียโอกาศโกอินเตอร์ แล้วจะทำยังไงให้ได้ต้นทุนติดบ่าไปกับเขา เริ่มใช้เทคนิคตอนไหนยังไง ติดตามตอนต่อไป ตอนหน้าจะมาพูดบอกลูกเรือทัวร์ บูกินาฟาโซทุกท่าน ว่าเทคนิคทำให้คนมาช้า เนียนๆเรียกตัวเองว่า VI ได้ยังไง เอิ้กๆ