เรื่องจำนำข้าว เรื่องช่วยเหลือเกษตรกร กันอีกสักที

ผมพยายามพูดเรื่องจำนำข้าว จะพยายามลงไปถึงเรื่องฝักเรื่องฝ่ายให้น้อยที่สุด แต่ละฝ่ายมีข้อดีข้อเสียของตัวเอง อันนี้คืออิสรภาพที่ทุกท่านจะเลือกชอบหรีอไม่ชอบ หรือชอบทั้งสองฝ่าย หรือไม่ชอบทั้งคู่ ก็ได้

สำหรับโครงการรับจำนำข้าวนี่ แว้บแรกผมก็แอบลุ้นนะว่ามันจะดี คือคอนเซปมันพอได้นะ ฝ่ายนี้เขามักมีอะไรแปลกๆที่ออกจะฉูดฉาด ให้เราๆคิดสงสัยกันว่ามันจะทำได้จริงหรือว้า เอาเข้าจริงนโยบายนี้ดูดีนะ ดูดีกว่าโยนเงินไปทิ้งเป็นปุ๋ยแบบโครงการก่อนหน้านั้น

ข้อดีของมันข้อนึ่งคือได้ข้าวมาจัดการเอง ซึ่งการมีสินค้าด้วยในจำนวนมากนี่ทำให้เราคุมเกมส์ได้ง่ายขึ้น การโยนเงินลงไปก็อาจจะไม่เสียเปล่าเพราะข้าวที่ได้มาถ้าจัดการได้ดี ก็เรียกเงินกลับคืนได้ ถ้าเจอมือจัดการเทรดเก่งๆดีไม่ดีได้กำไรเลยด้วยซ้ำ

แต่ก็อย่างที่เราได้รู้กันไปแล้ว ไม่รู้ไปไงมาไงตอนท้าย คนจัดการดันทำให้มันกลายเป็นข้อเสียของโครงการไปซะงั้น พันคอตัวเองจนหายใจไม่ออก เป็นเหตุให้

"รัฐนี้กำลังติดดอยข้าว"

ส่วนตัวนั้นผมยังคิดเหมือนเดิม การแก้ปัญหาการขาดทุนของเกษตรกร ไม่ต้องไปอุ้ม ไปโอ๋เกษตรกร ไปรับจำนำหรือประกันราคาห่าเหวอะไรหรอก

ต้องให้เขาเริ่มเรียนรู้สิ่งที่โลกเป็นและทิศทางที่โลกกำลังไป ไม่ใช่ฝืนเดินสวนทางไปโดยไม่ได้เรียนรู้สิ่งที่เป็นจริงๆเลย การไปโอ๋ก็เหมือนไปฉีดสเตียร์รอยด์ให้เขา ไอ้วันที่ได้ยาอยู่ทุกอย่างก็สดใส เจ็บไข้ได้ป่วยก็หายไปเป็นปริดทิ้ง เหมือนได้ยาเทวดา

แต่วันไหนขาดยาวันนั้นแหละจะแย่ลุกไม่ขึ้น และอาจจะมีอาการหนักกว่าเดิม

ตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้า นี่แหละคือทางออก ให้การปกครองส่วนท้องถิ่น มีเทรดเดอร์ตำบล หรือ อำเภอละคนไปเลย คอยประสานงานแจ้งข่าวสารราคาสินค้าล่วงหน้า

ชาวบ้านจะได้รู้ว่าปลูกอะไรตอนนี้อีกสามเดือนคุ้ม ถ้าเขาไปเลือกปลูกไอ้ที่มันไม่คุ้ม วันหน้าเขาก็จะรู้เองว่าทำไมยังจนอยู่

http://thaitraderblog.blogspot.com/2013/08/blog-post_27.html
อันนี้เป็นเรื่องตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้าที่เขียนไว้เดิมนานละ

วิธีการแก้แบบจริงใจมันมีแต่ไม่ทำกัน เพราะการให้การเรียนรู้ มันมักไม่เข้ากันกับนโยบายที่ใช้หาเสียง คือมันไม่เตะตา โดนใจ เข้าใจง่าย แบบอะไรที่แจกเงินไปเลยอ่ะนะ

และ ณ ตอนนี้ แบบนี้แหละคือประชาธิปไตย แบบไทย คือประชาธิปไตยแบบใจร้อน ด่วนได้ ไม่มีความอดทนรอดู ประชาธิปไตยในสากลโลกนี้ มันต้องค่อยๆเติบโต เรียนรู้กันไป

ฟ้าลงผ่าเผาทุ่ง เพื่อให้ทุกอย่างเท่าเทียมกัน ทุกสิ่งอย่างค่อยๆงอกงามหลังจากนั้นอย่างใจเย็น คือสิ่งที่ธรรมชาติทำอย่างใจเย็นกับระบบของตัวเอง

ไม่ใช่ประชาธิปไตยแบบสเตียร์รอยด์แบบนี้แน่นอน

ปล ผมไม่ได้ต้องการจะเบลมแต่ฝ่ายนี้นะ อีกฝ่ายก็มีลักษณะดั้งเดิมที่แปลกประหลาด ไม่เคยคิดอะไรใหม่ๆสร้างสรรเหมือนกัน เรียกว่า

"ทำใจเกลียดฝ่ายหนึ่งไม่ลง แต่ผมก็คงทำใจรัก อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้เช่นกัน"